جامعه مشترک المنافع بریتانیا

جامعۀ مشترک المنافع بریتانیا (The British Commonwealth)
اتحادی داوطلبانه تشکیل شده در ۱۹۳۱ میان ۵۴ کشور مستقل و سرزمین های وابستۀ آن ها، که بیشترشان زمانی جزو امپراتوری انگلستان بودند. جدیدترین عضو این جامعه موزامبیک است که در نوامبر ۱۹۹۵ به عضویت آن پذیرفته شد. همچنین، حدود بیست سرزمین دیگر هم که کاملاً مستقل نیستند و جزو سرزمین های وابسته به انگلستان یا یکی دیگر از اعضای مستقل این جامعه اند جزو کشورهای مشترک المنافع شناخته می شوند. رؤسای حکومت کشورهای عضو، جز نائورو۱ و تووالو۲، هر دو سال یک بار تشکیل جلسه می دهند، اما نائورو و توالو حق دارند که در همۀ فعالیت های عملی جامعه شرکت کنند. جامعۀ مشترک المنافع، منشور یا قانون اساسی ندارد و مبنای آن نه بر عوامل سیاسی یا اقتصادی که بیشتر بر پایۀ سنت و احساسات استوار است. با این حال، می تواند با اخراج یا تعلیق عضویت یک عضو، موضع گیری سیاسی کند؛ نمونۀ جدید این امر تعلیق عضویت نیجریه در فاصلۀ نوامبر ۱۹۹۵ تا مۀ ۱۹۹۹ به سبب نقض حقوق بشر بوده است. فیجی نیز، پس از تعلیق عضویتش به مدت ده سال به سبب تبعیضاتی که دولت آن در حق بومیان هندی آن کشور روا می داشت، در اکتبر ۱۹۹۷ دوباره به این جامعه پذیرفته شد. پیوندهای میان اعضای جامعۀ مشترک المنافع، که زمانی اهمیت سیاسی و نظامی و اقتصادی داشت، اکنون عمدتاً فرهنگی و اقتصادی است، اگرچه با تبدیل امپراتوری انگلستان به جامعۀ مشترک المنافع پیوندهای اقتصادی نیز تا حد زیادی تضعیف شده است.NauruTuvalu