جامعه روحانیت مبارز تهران

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] جامعه روحانیت مبارز، از تشکل های روحانیان فعال در امور سیاسی ایران. نخستین هسته جامعه روحانیت مبارز در سال ۱۳۵۶ش و با توصیه های مؤکد امام خمینی، رهبر انقلاب اسلامی ایران، مبنی بر هماهنگی نیروهای مسلمان در مبارزه با حکومت شاه و با تشویق و حمایت استاد مرتضی مطهری، ایجاد شد. برنامه ریزی راه پیمایی ها، سخنرانی در مساجد، تهیه شعارها، و هماهنگی و سازماندهی مبارزه بر ضد حکومت پهلوی عمدتاً برعهده جامعه روحانیت مبارز بود.
جامعه به عنوان تشکلی مذهبی، سیاسی و اجتماعی پس از پیروزی انقلاب اسلامی حضوری مؤثر و تعیین کننده در مجالس قانونگذاری، مجامع و شوراهای مشورتی، قضایی، سیاستگذاری و اجرایی کشور، به ویژه از ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۶ش، داشته است. مرتضی مطهری، اکبر هاشمی رفسنجانی، سید عبدالکریم موسوی اردبیلی، محمد جواد باهنر، مهدوی کنی، سید علی حسینی خامنه ای، سید محمد حسینی بهشتی، محمد یزدی ، محمد مفتح و ... از اعضای تأثیرگذار جامعه روحانیت در نهادهای انقلاب بوده اند. محمد علی موحدی کرمانی پس از مهدوی کنی، دبیرکل جامعه شد.
پس از شکست قیام پانزدهم خرداد ۱۳۴۲ش، روحانیان فعال در این عرصه، علت شکست را نداشتن تشکیلات منسجم دانستند و به ضرورت وجود تشکل پی بردند؛ با این همه، در سال های بعد نیز نتوانستند تشکیلات منسجمی پدید آورند، هرچند با تشکیل جلسات هفتگی در منازل افراد و نیز هدایت فعالیت های بسیاری از مساجد و تکایا، عملاً در مبارزه با حکومت پهلوی حضور فعال داشتند.

پیشنهاد کاربران

بپرس