جام ملت های آمریکای جنوبی ۱۹۱۹. جام ملت های آمریکای جنوبی ۱۹۱۹ ( انگلیسی: 1919 South American Championship ) سومین دوره جام ملت های آمریکای جنوبی بود که با حضور چهار تیم برزیل، آرژانتین، شیلی و اروگوئه به عنوان قهرمان دوره قبل از تاریخ ۱۱ تا ۲۹ مه ۱۹۱۹ در شهر ریودوژانیرو کشور برزیل برگزار شد. در این دوره تیم میزبان موفق شد با شکست اروگوئه در فینال قهرمان این دوره از مسابقات شود. این جام اولین سنگ بنای افتخارات فوتبال برزیل در جهان است.
میزبان برزیل پس از پایان تساوی در موقعیت های گروه، اروگوئه را در بازی پلی آف شکست داد و نخستین عنوان قهرمانی خود را بدست آورد. این طولانی ترین مسابقه در تمام این رقابت ها بود، زیرا وقت اضافه آن به طور عجیبی شامل چهار زمان ۱۵ دقیقه ای بود و نه دو زمان ۱۵ دقیقه ای که به صورت امروز معمول است. [ ۱]
هیچ مسابقه مقدماتی برای ورود به مرحله نهایی مسابقات وجود نداشت. کشورهای شرکت کننده آرژانتین، برزیل، شیلی و اروگوئه بودند. همه تیم ها در یک گروه قرار گرفتند و با یکدیگر به رقابت پرداختند. تیمی که بهترین نتیجه را کسب می کرد قهرمان مسابقات می شد. دو امتیاز برای برد، یک امتیاز برای تساوی و صفر برای یک شکست در نظر گرفته شد. اگر در جدول رده بندی شرایط امتیاز یکسان بود، یک مسابقه پلی آف برای تعیین قهرمان برگزار شد.
۴ گل
۳ گل
۲ گل
• ایزابلینو گرادین
۱ گل
گل به خودی
• Manuel Varela ( for Argentina )
روز بعد از فینال، روبرتو چری، دروازه بان اروگوئه بر اثر فتق مختنق یا اختناقی ( انگلیسی: strangulated hernia ) در بیمارستان ریودوژانیرو درگذشت. وی پس از اقدام اشتباه برای متوقف کردن حمله، در جریان مسابقه مقابل شیلی، مجروح شده بود. به دلیل مجاز نبودن تعویض در آن زمان، چری مجبور شد علیرغم شدت مصدومیت بقیه بازی را انجام دهد. [ ۳]
تیم های برزیل و اروگوئه برای ۱۹ ژوئن ۱۹۱۹ یک مسابقه دوستانه ( "کوپا ریو برانکو" ) برنامه ریزی کرده بودند. با توجه به اینکه اروگوئه از شرکت در این مسابقه به دلیل مرگ غم انگیز چری خودداری کرد، آرژانتین پیشنهاد داد که جایگزین تیم اروگوئه شود. پس از پذیرش فدراسیون برزیل، در نهایت مسابقه ( که اکنون به نام "کوپا روبرتو چری" برای احترام به این دروازه بان شناخته می شود ) انجام شد. آرژانتین با پوشیدن پیراهن آبی روشن سنتی اروگوئه و برزیل با پیراهن تیم پنارول که چری در آن بازی می کرد، وارد زمین شدند. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمیزبان برزیل پس از پایان تساوی در موقعیت های گروه، اروگوئه را در بازی پلی آف شکست داد و نخستین عنوان قهرمانی خود را بدست آورد. این طولانی ترین مسابقه در تمام این رقابت ها بود، زیرا وقت اضافه آن به طور عجیبی شامل چهار زمان ۱۵ دقیقه ای بود و نه دو زمان ۱۵ دقیقه ای که به صورت امروز معمول است. [ ۱]
هیچ مسابقه مقدماتی برای ورود به مرحله نهایی مسابقات وجود نداشت. کشورهای شرکت کننده آرژانتین، برزیل، شیلی و اروگوئه بودند. همه تیم ها در یک گروه قرار گرفتند و با یکدیگر به رقابت پرداختند. تیمی که بهترین نتیجه را کسب می کرد قهرمان مسابقات می شد. دو امتیاز برای برد، یک امتیاز برای تساوی و صفر برای یک شکست در نظر گرفته شد. اگر در جدول رده بندی شرایط امتیاز یکسان بود، یک مسابقه پلی آف برای تعیین قهرمان برگزار شد.
۴ گل
۳ گل
۲ گل
• ایزابلینو گرادین
۱ گل
گل به خودی
• Manuel Varela ( for Argentina )
روز بعد از فینال، روبرتو چری، دروازه بان اروگوئه بر اثر فتق مختنق یا اختناقی ( انگلیسی: strangulated hernia ) در بیمارستان ریودوژانیرو درگذشت. وی پس از اقدام اشتباه برای متوقف کردن حمله، در جریان مسابقه مقابل شیلی، مجروح شده بود. به دلیل مجاز نبودن تعویض در آن زمان، چری مجبور شد علیرغم شدت مصدومیت بقیه بازی را انجام دهد. [ ۳]
تیم های برزیل و اروگوئه برای ۱۹ ژوئن ۱۹۱۹ یک مسابقه دوستانه ( "کوپا ریو برانکو" ) برنامه ریزی کرده بودند. با توجه به اینکه اروگوئه از شرکت در این مسابقه به دلیل مرگ غم انگیز چری خودداری کرد، آرژانتین پیشنهاد داد که جایگزین تیم اروگوئه شود. پس از پذیرش فدراسیون برزیل، در نهایت مسابقه ( که اکنون به نام "کوپا روبرتو چری" برای احترام به این دروازه بان شناخته می شود ) انجام شد. آرژانتین با پوشیدن پیراهن آبی روشن سنتی اروگوئه و برزیل با پیراهن تیم پنارول که چری در آن بازی می کرد، وارد زمین شدند. [ ۴]
