جام جهانی فوتبال ۱۹۳۴

جام جهانی ۱۹۳۴ دومین دوره مسابقات قهرمانی جهان تیمهای ملی فوتبال مردان بود. این رویداد از ۲۷ می تا ۱۰ ژوئن ۱۹۳۴ ( ۶ تا ۲۰خرداد ۱۳۱۳ شمسی ) در ایتالیا برگزار شد. این رقابت ها، اولین دوره ای بود که تیم ها برای شرکت در آن باید در رقابت های انتخابی شرکت می کردند. ۳۲ کشور به این رقابت وارد شدند و بعد از مسابقات انتخابی، ۱۶ تیم به مرحله پایانی راه یافتند. اروگوئه قهرمان دوره قبل مسابقات بخاطر اینکه در رقابتهای ۱۹۳۰ تنها چهار تیم اروپایی دعوت آن را پذیرفته بودند از شرکت در این دوره سر باز زد. ایتالیا در بازی پایانی با پیروزی ۲–۱ بر چکسلواکی بدل به دومین قهرمان جام جهانی و اولین تیم اروپایی برنده این جام شد. جام جهانی ۱۹۳۴، همچون المپیک برلین در دو سال بعد، نمونه تمام عیار استفاده آشکار سیاسی از یک رویداد ورزشی بود. بنیتو موسولینی مشتاق بود که از این جام بعنوان ابزاری برای تبلیغ فاشیسم استفاده کند، و اتهامات رشوه دهی، فساد و دخالت موسولینی در مسابقه های تیم ملی ایتالیا مطرح بود. توپ مسابقات فدرال۱۰۲ نام داشت و در ایتالیا ساخته شده بود.
این دوره آغشته ترین جام به سیاست لقب گرفت. اروگوئه در اعتراض به رژیم فاشیستی ایتالیا در این دوره شرکت نکرد و برزیل و آرژانتین بهترین بازیکنان خود را به دلیل ترس از آسیب دیدگی در خانه نگاه داشتند. تیم ایتالیا علی رغم استفاده از چهار بازیکن بومی آرژانتینی به نام های ارسی، مونتی، فراری و گوایتا باز هم بهترین تیم جام نبود. اما در میان مردم در محیطی فاشیستی به خاطر تبلیغ برای موسولینی با کمک داوران به قهرمانی دست یافت. این تیم با یک سیستم فرادفاعی در این جام بازی می کرد. به گونه ای که در همهٔ دیدارهای برگزار شده تنها ۳ گل دریافت داشت اما شانس به ایتالیا تا دیدار پایانی لبخند زد. در یک چهارم پایانی دیدار نخست ایتالیا و اسپانیا مساوی به پایان رسید که درخشش زامورا دروازه بان اسپانیا سدی در برابر مهاجمان میزبان بود اما در بازی دوباره که به زد و خورد گرایید، هفت بازیکن دو تیم وادار به تعویض شدند و ایتالیا با خوش شانسی از معدود حمله های خود سود برد و به پیروزی رسید. در فینال گل یکم بازی توسط چکسلواکی از روی یک ضربهٔ کرنر زده شد اما تماشاچیان دو آتشهٔ ایتالیا پیش از مداخلهٔ پلیس به زمین ریختند و بازیکن چک را با تور سیمی بستند. هشت دقیقه بعد گل تساوی ایتالیا به گونه ای شگفت آور و شانسی وارد دروازهٔ چکسلواکی شد. تیم ایتالیا در این دیدار به شدت از سوی داور پشتیبانی می شد. گل پیروزی این تیم در برابر چکسلواکی در فینال جام جهانی به طور غیرقانونی در دقیقهٔ ۹۶ زده شد. بدین گونه در بیرون از ایتالیا، قهرمانی این تیم به طنز از ناتوانی داوری و آوانتاژ زمین نام برده شد. همهٔ تیم های شرکت کننده از قارهٔ آمریکا در یک هشتم پایانی شکست خورده و کنار رفتند. ۵۵۰۰۰ تماشاگر از بازی پایانی جام دیدن کردند.