جام بین قاره ای ۱۹۶۹

جام بین قاره ای ۱۹۶۹ دهمین دوره از جام بین قاره ای فوتبال بود که بین باشگاه آث میلان ایتالیا، برنده جام باشگاه های اروپا ۶۹–۱۹۶۸، و تیم آرژانتینی استودیانتس، برنده جام لیبرتادورس ۱۹۶۹ برگزار شد.
در میان چیزهای دیگر، بازی به دلیل رفتار خشونت آمیز در زمین و تاکتیک های کثیف به کار گرفته شده توسط بازیکنان استودیانتس در بازی دوم بازی بدنام شد. [ ۱]
بازیکنان استودیانتس از همان ابتدا از خشونت استفاده کردند و آلبرتو پولتی و رامون آگوئره سوارز به سوی گروهی از بازیکنان میلان که قبل از مسابقه در حال تمرین در زمین بودند، توپ پرتاب کردند. در حالی که بازی از قبل در حال انجام بود ادواردو مانارا، دروازه بان فابیو کودیچینی را تحت فشار قرار داد و سپس سائول مالاتراسی را گاز گرفت. آگوئر سوارز ( یکی از خشن ترین بازیکنان ) نستور کومبا و پیرینو پراتی را مجروح کرد، اگرچه او تا یک اقدام خشونت آمیز دیگر علیه جیانی ریورا اخراج نشد. [ ۲]
پس از یک مسابقه که دو بازیکن ایتالیایی به شدت مورد تعرض قرار گرفتند، وقایع به حالت سورئال تغییر کرد، زمانی که نستور کومبا مهاجم میلان توسط پلیس آرژانتین به دلیل طفره رفتن از خدمت دستگیر شد ( کومبا در آرژانتین متولد شده بود اما در سطح بین المللی نماینده فرانسه بود. برای حرفه حرفه ای خود به اروپا نقل مکان کرد ) . این مسابقه پیامدهای سیاسی داشت که بخشی از آن به دلیل درخواست آرژانتین برای جام جهانی ۱۹۷۸ بود. بسیاری از بازیکنان این تیم دستگیر شدند و آلبرتو پولتی دروازه بان که جانی ریورا، بازی ساز میلان را مشت کرده بود، به کومبا لگد زد و با هواداران درگیر شد. پس از بازی، محرومیت مادام العمر صادر شد. رامون سوارز که بینی کومبا را شکسته بود به مدت ۵ سال از حضور در مسابقات بین المللی محروم شد. این مسابقه همچنین تا حدودی به دلیل تحریم بعدی مسابقات توسط تیم های اروپایی مقصر است.