جام باشگاه های جهان کوچک ۱۹۵۷

جام باشگاه های جهان کوچک ۱۹۵۷ ( به طور رسمی، "جام جمهوری ونزوئلا" ) ششمین دوره جام باشگاه های جهان کوچک بود، مسابقاتی که دوره اول آن بین سال های ۱۹۵۲ تا ۱۹۵۷ و دوره دوم آن بین سال های ۱۹۶۳ و ۱۹۶۵در ونزوئلا برگزار شد. این تورنمنت توسط چهار شرکت کننده، نیمی از اروپا و نیمی از آمریکای جنوبی در قالب نوبت گردشی انجام شد. [ ۱] بازیکنان برجسته ای مانند دیدی و گارینشا برای بوتافوگو، رامون ویلاورده که پس از تورنمنت سال ۱۹۵۳ دوباره ظاهر شدند، آنتونی رامالتس، استانیسلاو باسورا و اواریستو برای بارسلونا، روبرتو سوسا، هکتور نونز و گیرمو اسکالادا برای ناسیونال و مارسلینو کامپانال برای سویا. همچنین خوزه سانتاماریا مدافع رئال مادرید در ترکیب ناسیونال حضور داشت.
این آخرین دوره مسابقات قهرمانی با نام اصلی و درجه اهمیت آن بود. پس از ایجاد جام باشگاه های اروپا، تلاش های باشگاه های اروپایی همه این بود که جام نوپای آن زمان را به چالش بکشند و تورنمنت ونزوئلا را خالی کنند. رئال مادرید، قهرمان اروپا در ۱۹۵۵–۵۶، در مسابقات ۱۹۵۶ شرکت کرد؛ اما پس از حفظ عنوان اروپایی خود در سال های ۱۹۵۶–۵۷، رئال مادرید در مسابقات ونزوئلا در سال ۱۹۵۷ شرکت نکرد، که در نهایت آخرین تورنمنت در این سری اصلی بود. دیگر تیم های دعوت شده که در این رقابت شرکت نکردند، لاتزیو، اتلتیکو مادرید، اتلتیک بیلبائو و فلومیننزه بودند.
تیم بارسلونا قهرمان این رقابت ها شد و اولین عنوان خود را به دست آورد و رامون ویلاورده مهاجم اروگوئه ای با ۶ گل آقای گل شد.