جالفه

لغت نامه دهخدا

( جالفة ) جالفة. [ ل ِ ف َ ] ( ع ص ) تأنیث جالف. سرشکستگی که پوست و گوشت سر رفته باشد. ( از منتهی الارب )( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). آن جراحت که گوشت و پوست ببرد. ( مهذب الاسماء ). || سال تنگی و قحط و موت ستور. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). مرگامرگی ستور. آن سال که مال هلاک کند. ( مهذب الاسماء ). سنةجالفة؛ تذهب بالاموال. ( اقرب الموارد ). || طعنة جالفة؛ آنکه به اندرون نگذرد. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس