جالشکر

لغت نامه دهخدا

جالشکر. [ ل ِ گ َ ] ( ص مرکب ) کسی را گویند که در جماع و مباشرت حریص باشد. ( برهان ) ( شرفنامه منیری ) ( ناظم الاطباء ). || خرامنده. کسی که از روی ناز و غمزه براه رود. ( شرفنامه منیری ) ( ناظم الاطباء ). || جالسگر. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ). چالشکر. ( برهان ) ( شرفنامه منیری ). فاسق. فاجره. بدعمل. بدکار. رجوع به جالسگر و چالشکر شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس