جافر

لغت نامه دهخدا

جافر. [ ف ِ ] ( ع اِ ) آن اشتر که از گشنی بازمانده بود. ج ، جوافر. ( مهذب الاسماء ). || ( ص ) ناتوان شده از بسیاری لباس. ( ناظم الاطباء ).

گویش مازنی

/jaafer/ از طوایف ساکن در کتول - تلفظ ویژه ای از نام جعفر در کوهستان های تنکابن

واژه نامه بختیاریکا

( عر ) ؛ ( صت ) ؛ جعفر

پیشنهاد کاربران

جافری ها در مومج دماوند هم هستن
درود بر عزیزان طایفه جافر از ایل و تبار بزرگ دریکوند
طایفه جافر یکی از طوایف ایل دریکوند هست.
نوحر منو گالو جافر
جَفر که بعضا جافر و جمع آن جفار یا جُفُر، جُفرٌ است، علاوه بر معانی که بیان شده و یا دوستان بیان کردند، به معنی بئر یا چاه هم آمده است، بعضا هم به معنی چاه یا حفره ای بزرگ و فراخ که فاقد آب باشد بیان کرده اند. والله اعلم
جافر نام تیره ای از طایفه می باشد
جافر ب معنی جای بالا ، مکان برتر
جا: مکان
فر: برتر
مکان برتر جای بالا

بپرس