جاض

لغت نامه دهخدا

جاض. [ جاض ض ] ( ع ص ) نعت فاعلی از جَض . خرامنده. || حمله کننده. ( منتهی الارب ). و فعل آن با «علی » متعدی شود. یقال : جض علیه بالسیف. || سخت دونده. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس