جاشک. [ ] ( اِخ ) از قراء و مزارع بلوک دشتی شیراز است. حاصلش غله و خرما و مردم آن سلاح ورز و شریر. آب این حدود از باران است. بعضی از قراء آنهم فی الجمله آبی از چشمه دارند. از صنایع و حِرف مردم این نواحی چیزی که قابل ذکر است عبابافی است که از پشم شتر میبافند. در قریه ٔجاشک مسجدی هست اما حمام ندارد، یعنی مطلقاً حمام میان آنها متداول نیست و گفته اند جاشک منزلی است که از کرمان به لارستان میروند. ( مرآت البلدان ج 4 ص 72 ).
