جاسوسی صنعتی

جاسوسی صنعتی، جاسوسی اقتصادی یا جاسوسی ابرشرکتی نوعی از جاسوسی است که به مقاصد بازرگانی انجام می شود تا مقاصد صرفاً مرتبط با امنیت ملی. [ ۱] جاسوسی اقتصادی از سوی دولت ها انجام یا ترتیب داده می شود و حوزه اش بین المللی است، در حالی که جاسوسی ابرشرکتی یا صنعتی بیشتر ملی است و بین شرکت ها و ابرشرکت ها رخ می دهد.
جاسوسی اقتصادی یا صنعتی به دو شکل عمده صورت می گیرد. به طور خلاصه ، هدف از جاسوسی، جمع آوری اطلاعات محرمانه در مورد یک یا چند سازمان رقیب است . این اطلاعات میتواند شامل ارزشهای معنوی، مانند جزئیات فنی، ایده ها و دستور العمل های تولیدی، مانند: نقشه فنی، ترکیب مواد و یا نمونه آزمایشی باشد. یا جنبه اقتصادی داشته و مربوط به راهبردهای بازاریابی، مانند: سیاست قیمت گذاری ، اسرار مشتری و آمار و برنامه های اقتصادی شود[ ۲]
در ۱۹۹۳ تولید کنندهٔ خودرو، اوپل، شاخهٔ آلمانی جنرال موتورز، در پی منتقل شدن مسئول تولید اپل و هفت مدیر دیگر به فولکس واگن این شرکت را متهم به جاسوسی صنعتی کرد. فلکسواگن متعاقباً تهدید کرد به دلیل تهمت شکایت می کند، که منجر به یک نزاع حقوقی چهارساله شد. پرونده که نهایتاً در ۱۹۹۷ به سازش انجامید، منجر به یکی از بزرگترین پرداخت های توافقی در تاریخ جاسوسی صنعتی شد و فلکسواگن پذیرفت به جنرال موتورز ۱۰۰ میلیون دلار پرداخت کند و حداقل ۱ میلیارد دلار ظرف ۷ سال از این شرکت قطعات خودرو بخرد گرچه صریحاً برای رفتار آن مدیر عذرخواهی نکرد.