جازن

لغت نامه دهخدا

جازن. [ زَ ] ( نف مرکب ) در تداول عامه آنکه کسی را از جای خود براند.
- جازن کردن کسی را ؛ او را از جای خود راندن.

( صفت ) آنکه کسی را از جای خود براند. یا جا زن کردن کسی را. او را از جای خود راندن .

/jaazen/ سنگ دستی برای کوبیدن چیزی

adulterate (صفت)

زنازاده، جازن، قلابی، حرامزاده

مغشوش

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید