جازعه

لغت نامه دهخدا

( جازعة ) جازعة. [ زِ ع َ ] ( ع ص ) تأنیث جازع. زن زاری کننده و ناشکیبا. || ( اِ ) چوب وادیج که بر آن شاخهای انگور اندازند. || هر چوب که میان دو چیز در پهنا نهاده بر آن چیزی اندازند. ( منتهی الارب ). و رجوع به جازع شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس