[ویکی شیعه] بِشر بن عَمرو بن حَنَش بن مُعَلّی عَبدی، مشهور به جارود بن مُعَلّی، از صحابه پیامبر و بزرگ قبیله عبدالقیس است.
جارود در جاهلیت پیرو مسیحیت بود، در سال نهم یا دهم اسلام آورد. او پس از پیامبر(ص) قبیله اش را از ارتداد بازداشت. رجالیان جارود را ستوده اند.
منذر کارگزار حضرت علی در اصطخر از خاندان او بود که به سبب خطایی، از سوی آن حضرت عزل شد. حضرت علی(ع) در نامه ای خطاب به منذر، از جارود، به نیکی یاد کرد. منذر بعدها از سوی عبیدالله بن زیاد حکومت ثَغر را به عهده گرفت. همچنین عبداللّه بن جارود عبدی، از خاندان جارود بود که بر حجاج بن یوسف ثقفی شورید.
بِشر بن عَمروبن حَنَش بن مُعَلّی عَبدی از صحابه پیامبر بود. جارود، را لقب وی دانسته اند و درباره سبب این لقب گذاری گفته اند که در سرزمینی که قبیلة عبدالقیس در آن زندگی می کردند، نوعی بیماری پدید آمد که شترها را از بین می برد. جارود با چند شتری که برایش باقی مانده بود، نزد دایی های خود رفت. بیماری به شترهای آنان نیز سرایت کرد و شترها از میان رفتند، از این رو وی را جارود (محروم کننده) لقب دادند.
منذر کارگزار حضرت علی در اصطخر از خاندان او بود که به سبب خطایی، از سوی آن حضرت عزل شد. حضرت علی(ع) در نامه ای خطاب به منذر، از جارود، به نیکی یاد کرد. منذر بعدها از سوی عبیدالله بن زیاد حکومت ثَغر را به عهده گرفت. همچنین عبداللّه بن جارود عبدی، از خاندان جارود بود که بر حجاج بن یوسف ثقفی شورید.
بِشر بن عَمروبن حَنَش بن مُعَلّی عَبدی از صحابه پیامبر بود. جارود، را لقب وی دانسته اند و درباره سبب این لقب گذاری گفته اند که در سرزمینی که قبیلة عبدالقیس در آن زندگی می کردند، نوعی بیماری پدید آمد که شترها را از بین می برد. جارود با چند شتری که برایش باقی مانده بود، نزد دایی های خود رفت. بیماری به شترهای آنان نیز سرایت کرد و شترها از میان رفتند، از این رو وی را جارود (محروم کننده) لقب دادند.
wikishia: جارود_بن_معلی