جارو پارو

لغت نامه دهخدا

جارو پارو. ( اِ مرکب ، از اتباع ) جارو پارو کردن ، جارو پارو زدن ؛ کنایه از نظافت کردن و تمیز و مرتب کردن.

پیشنهاد کاربران

بپرس