جارو نپتون

جارو دستی یا جارو نپتون ( به انگلیسی: Carpet sweeper ) یک دستگاه مکانیکی برای تمیز کردن فرش و موکت است. این نوع جاروها پیش از اختراع جاروبرقی محبوب بودند، ولی امروز تا حد زیادی کاربرد و محبوبیت پیشین خود را ازدست داده اند. با این وجود، استفاده از آن ها در بسیاری از مجموعه های خانگی و تجاری همچنان ادامه دارد، زیرا سبک و بی صدا هستند و به کاربران امکان می دهد بدون ایجاد مزاحمت برای مراجعه کنندگان، بیماران، نوزادان و حیوانات خانگی، زباله ها و آلودگی های کوچک را به سرعت از سطح زمین پاک کند و چون برای کار کردن به برق نیازی ندارند همچنان پرکاربرد هستند. [ ۱]
جارو دستی ها معمولاً از یک جعبه کوچک تشکیل شده است. بخش زیرین جعبه دارای غلطک و برس است که توسط کمربند یا چرخ دنده به هم متصل می شوند. همچنین یک ظرف برای خاکروبه وجود دارد. چیدمان به گونه ای است که، هنگامی که در امتداد یک خط رانده می شود، غلتک ها می چرخند و برس ها را مجبور به چرخش می کنند. برس ها خاک و گرد و غبار را از کف به داخل ظرف می ریزند. [ نیازمند منبع]
طرح این جارو نخستین بار توسط «ملویل آر بیسل» از گرند رپیدز، میشیگان، ایالات متحده، در سال ۱۸۷۶ ثبت اختراع شد[ ۲] . بیسل در سال ۱۸۸۳ فروش دستگاه های جارو دستی را آغاز کرد. آن ها پس از فروش اولین مدل Ewbank در سال ۱۸۸۹ در انگلستان مشهور شدند[ ۳] . نسخه های جدید مجهز به پیشرانه در اوایل قرن ۲۰ با باتری های قابل شارژ و یک موتور الکتریکی برای چرخش غلتک ها و برس ها طراحی شده اند.