جاروبرقی

جاروبرقی وسیله ای است که به وسیلهٔ مکش، کثافات و گرد و غبار را جمع آوری می کند. بعضی از جاروبرقی ها نیز به وسیله آب کار می کنند. اولین جاروبرقی توسط شخصی به نام آیوز مک گافی[ ۱] اختراع گردید و در ۸ ژوئن ۱۸۶۹ این اختراع، در آمریکا به ثبت رسید. باوجوداین، برخی بر این باورند که سازندهٔ این دستگاه فردی آمریکایی به نام دنیل هس می باشد. [ ۲] از سال ۲۰۱۴ میلادی و طبق قوانین اتحادیه اروپا تولید جاروبرقی با مصرف برق بیش از ۱۶۰۰ وات ممنوع و از سال ۲۰۱۷ نیز این میزان به ۹۰۰ وات تقلیل یافت. [ ۳] آزمایش ها نشان داده است که جاروبرقی می تواند تا ۱۰۰٪ کک های جوان و تا ۹۶٪ کک های بالغ و بزرگسال را از بین ببرد. [ ۴]
خرده آشغال ها در یک کیسه گرد و غبار یا سیکلون جمع می شود تا بعداً دور ریخته شود. جاروبرقی ها که در خانه ها و همچنین در صنعت استفاده می شوند، در اندازه ها و مدل های مختلفی وجود دارد؛ از دستگاه های دستی کوچک باتری ای تا جاروبرقی های مرکزی خانگی.
جاروبرقی نسخه تکامل یافته جارو دستی است که از جارو نپتون مشتق شده است. اولین مدل های دستی با استفاده از دمنده در دهه ۱۸۶۰ تولید شد و اولین طرح های موتوری در اوایل قرن ۲۰ ظاهر شدند.
در سال ۱۸۶۰ یک جاروبرقی دستی توسط دنیل هس از وست یونیون، آیووا اختراع شد؛ که به آن «جارو نپتون» می گویند، با یک برس چرخان گرد و غبار را جمع می کند و برای تولید مکش دارای یک دمنده است. [ ۵] [ ۶] مدل اولیه دیگر ( ۱۸۶۹ ) «گردباد» بود که در سال ۱۸۶۸ توسط شیو مک گافی در شیکاگو اختراع شد. مدل مشابهی توسط ملویل آر بیسل از گرندرپیدز، میشیگان در سال ۱۸۷۶ ساخته شد، وی همچنین جارو نپتون را تولید می کرد. [ ۷] این شرکت بعداً جاروبرقی های قابل حمل را به مجموعه ابزار تمیز کردن خود اضافه کرد.
اجزای جاروبرقی به دو قسمت اصلی الکتریکی و مکانیکی تقسیم می شود.
قسمت های استاتور ( قسمت ساکن ) ، کلکتور ( کموتاتور ) و جاروبکها ( زغال ها ) قسمت های الکترونیکی جاروبرقی را تشکیل می دهند.
سیم جمع کن، مخزن زباله و فیلتر قسمت های مکانیکی جاروبرقی را تشکیل می دهد.
جاروبرقی در حالت کلی به چند نوع تقسیم می شود:
• جاروبرقی خانگی
• جاروبرقی هتلی
• جاروبرقی تجاری
• جاروبرقی نیمه صنعتی
• مکنده صنعتی
سیستمی نیز وجود دارد که یک جاروبرقی قوی در ساختمان های بزرگ مسکونی، اداری، تجاری یا کارخانه ها در یک محل ثابت قرار می گیرد که از نقاط مختلف ساختمان دریچه هایی از طریق لوله کشی به آن متصل می شوند. این مدل که با نام جاروی مرکزی مطرح می شود بسیار کاربردی می باشد و هم زمان چندین کاربر می توانند از آن استفاده نمایند. همچنین این دستگاه ها با دوام تر و مقاوم تر از نمونه های خانگی هستند و اگر به مدت طولانی روشن باشد مشکلی برای آن پیش نمی آید و سالیان سال نیازی به تعمیر جاروبرقی ندارد.

جاروبرقی (vacuum cleaner)
نوعی وسیلۀ تمیزکاری. در ۱۹۰۱، اسکات هیوبرت سسیل بوت۱ آن را اختراع کرد. او با مشاهدۀ کار نامؤثر ماشین دمش گرد و غبار۲، فرایند آن را معکوس کرد، بدین معنی که ماشین اختراعی او براساس مکش کار می کرد. این ماشین چرخ داشت و در خیابان متوقف می شد؛ سپس، لوله های آن را به داخل خانه ها می فرستادند.Scot Hubert Cecil Boothdust-blowing machine