جارزه

لغت نامه دهخدا

( جارزة ) جارزة. [ رِ زَ ] ( ع ص ) ارض جارزة؛ زمین خشک و درشت که ریگ فراگرفته باشد. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( مهذب الاسماء ). || زمین هموار. ( منتهی الارب ). ج ، جَوارِز. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس