جادوزبان

لغت نامه دهخدا

جادوزبان. [ زَ ] ( ص مرکب ) کنایه از شاعر فصیح. ( آنندراج ). چرب زبان. شیرین گفتار. رجوع به جادوزبانی شود.

فرهنگ فارسی

( صفت ) چرب زبان شیرین گفتار

فرهنگ عمید

=جادوسخن

پیشنهاد کاربران

بپرس