جادوخیز

لغت نامه دهخدا

جادوخیز. ( نف مرکب ) کسی یا چیزی که جادو را برانگیزد. جادوگر :
آهوی تاتار را سازد اسیر
چشم جادوخیز و عنبرموی تو.
خاقانی.
رجوع به جادو شود.

فرهنگ فارسی

( صفت ) جادوگر

فرهنگ عمید

=جادوگر

پیشنهاد کاربران

بپرس