جاده خوابیده. [ جادْدَ / دِ ی ِ خوا / خا دَ / دِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) راه دور و دراز بر قیاس راه خوابیده : جاده خوابیده داند پای شوقم برق رادست کوتاه مرا هر جا عنان گردد بلند.سعیدالدین راقم ( از آنندراج ).