جادسه

لغت نامه دهخدا

( جادسة ) جادسة. [ دِ س َ ] ( ع ص ) زمین بی عمارت و بی زراعت. زمین بایر یا زمینی که هیچ نرویاند.( منتهی الارب ). ج ، جوادس. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس