جاخالی رفتن

لغت نامه دهخدا

جاخالی رفتن. [ رَ ت َ ] ( مص مرکب ) بدیدار خانواده مسافر رفتن پس از سفر کردن کسی از خانواده.

( مصدر ) بدیدار خانواده مسافر رفتن پس از سفرکردن او.

جاخالی رفتن : [عامیانه، اصطلاح] به دیدن خانواده ی مسافر رفتن.