لغت نامه دهخدا
جاحل. [ ح ِ ] ( اِخ ) ابومحمد صدفی. از راویان است و ابن ربیع گفته است تا آنجا که من میدانم بجز اهل مصر کسی از وی روایت نکرده است. ( حسن المحاضره فی اخبار مصر و القاهره ص 85 ).
جاحل. [ ح ِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از جَحْل.بر زمین زننده : جحَله ؛ بر زمین زد او را. ( منتهی الارب ). 