جاحد

لغت نامه دهخدا

جاحد. [ ح ِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از جحدو جحود. منکر. انکارکننده با وجود دانستن. انکارکننده حق کسی با علم به آن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

انکارکننده، انکارکننده حق کسی باعلم به آن
( اسم ) انکار کننده با وجود دانستنمنکر. جمع جاحدین .

(حِ ) [ ع . ] (اِفا. ) انکار کننده حق کسی با وجود دانستن آن .

۱. انکارکننده.
۲. کسی که با علم، حق کسی را انکار می کند.

انکار کننده

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید