جابی
لغت نامه دهخدا
جابی. ( اِخ ) نام یکی از سپاهسالاران است که در خدمت صاحب بن عباد بوده. رجوع شود به فارسنامه ابن البلخی ص 141 و 166.
جابی. ( اِخ ) شیخ مصطفی جابی حموی. یکی از بزرگان علما است. وی در علم تعبیر خواب و علم حروف تبحر داشت ،و در جامع شیخ ابراهیم در حماه تدریس میکرد و مردی پاکدامن و پرهیزکار بود. مولد او بسال 1294 هَ.ق. است. ( از تاریخ حماة ص 186 ). او راست : دیوان مصطفی الجابی الحموی که بطبع رسیده است. ( معجم المطبوعات ).
جابی ٔ. [ ب ِءْ ] ( ع اِ ) ملخ. ( منتهی الارب ).
فرهنگ فارسی
فرهنگ عمید
پیشنهاد کاربران
جا - آبی ( جایی که در آن آب نگه می دارند ) که به دلیل وجود ۲ تا "الف" در کنار هم می شود "جابی".
مامورانی که عهده دار جمع آوری زکات درمدینه بودند