جابه جایی بزرگ جانوری در قاره آمریکا. جابه جایی بزرگ جانوری در قاره آمریکا ( به انگلیسی: Great American Interchange ) به روندی گفته می شود مربوط به دوران پالئوسن که در آن با خشک شدن دریای جداکنندهٔ دو قارهی آمریکای شمالی از جنوبی و برآمدن باریکه پاناما به دلیل فعالیت های آتشفشانی، زیاگان ساکن در این دو قاره توانستند به سوی خشکی ایجادشده بروند. این تبادل گونه ای در نزدیک ۳ میلیون سال پیش در پلیوسن پسین به اوج خود رسید و هجوم جانوران و گوشتخوارسانان نیمکره شمالی به نیمکره جنوبی باعث انقراض تعداد زیادی از جانوران آمریکای جنوبی شد.
دو قاره آمریکای جنوبی و شمالی برای نزدیک به ۲۰۰ میلیون سال از هم جدا بودند. با پیوستن این دو قاره به هم، جانوران زیادی از جمله پستانداران، خزندگان، دوزیستان، بندپایان، پرندگان سخت پرواز یا ناپر، و حتی ماهیان آب شیرین دو سوی خشکی به طرف مقابل مهاجرت کردند. در این میان، جانوران آمریکای شمالی بر جنوبی پیروزی یافتند و جای آنان را در بسیاری مناطق این قاره گرفتند. تعداد اندکی از جانوران بومی آمریکای جنوبی توانستند جای پایی برای خود در بخش شمالی بیابند. از آن جمله آرمادیلو، صاریغ ویرجینیا، خفاش خون آشام، تشی، شیر کوهی، و شاه کرکس هستند. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدو قاره آمریکای جنوبی و شمالی برای نزدیک به ۲۰۰ میلیون سال از هم جدا بودند. با پیوستن این دو قاره به هم، جانوران زیادی از جمله پستانداران، خزندگان، دوزیستان، بندپایان، پرندگان سخت پرواز یا ناپر، و حتی ماهیان آب شیرین دو سوی خشکی به طرف مقابل مهاجرت کردند. در این میان، جانوران آمریکای شمالی بر جنوبی پیروزی یافتند و جای آنان را در بسیاری مناطق این قاره گرفتند. تعداد اندکی از جانوران بومی آمریکای جنوبی توانستند جای پایی برای خود در بخش شمالی بیابند. از آن جمله آرمادیلو، صاریغ ویرجینیا، خفاش خون آشام، تشی، شیر کوهی، و شاه کرکس هستند. [ ۱]
