جابجا افتادن. [ ب ِ اُ دَ ] ( مص مرکب ) از جائی بجائی انتقال یافتن. ازجای خود به دیگر جا شدن. || درحال افتادن. فی الفور بر زمین نقش بستن. درحال برزمین افتادن.
