جا سپردن

لغت نامه دهخدا

جاسپردن. [ س ِ پ ُ دَ ] ( مص مرکب ) دادن جاو مکان. || مردن. ( آنندراج ) :
آنروز که آدم صفی جا بسپرد
میراث به وارثان یکایک بشمرد
هرکس به هوای طبع چیزی برداشت
جز من دگری ز عشق میراث نبرد.
واله ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

( مصدر ) ۱- دادن جا و مکان . ۲- مردن .

پیشنهاد کاربران

بپرس