[ویکی نور] ثورات العلویین و أثرها فی نشوء المذاهب الإسلامیة، اثر مهدی عبدالحسین النجم، بررسی حرکت ها و قیام های علویون در طول تاریخ و بحث پیرامون تأثیر آن ها در گسترش مذاهب اسلامی می باشد که به زبان عربی و مقدمه آن در سال 1999م، نوشته شده است.
کتاب با مقدمه نویسنده آغاز و مطالب در چهارده فصل، تنظیم شده است. نویسنده برای تشریح بهتر قیام های علویان، اقدام به طرح مباحث ریشه ای کرده و ابتدا چگونگی ظهور اسلام و اختلافات موجود میان بنی هاشم و امویان و مسئله خلافت پس از رسول الله(ص) را مطرح نموده و سپس، به بررسی قیام های علویان، بر طبق ترتیب تاریخی، از قیام امام حسین(ع) تا حرکت یحیی بن عمر در کوفه، پرداخته است.
در مقدمه، به ویژگی های حرکت ها و قیام های علویون در طول تاریخ و ممزوج بودن آن ها به شهادت اشاره شده است
نویسنده فصل اول را به مباحث مقدماتی اختصاص داده و به عنوان مقدمه، ابتدا به تشریح و تبیین عصر و دورانی پرداخته که پیامبر(ص) در آن مبعوث شده و مردم را به دین اسلام دعوت کرد، ولی بزرگان قریش، با وی به مخالفت پرداختند و از گرویدن مردم به ایشان، جلوگیری می نمودند سپس مبحث خلافت پس از پیامبر(ص) مطرح گردیده است. به اعتقاد نویسنده، کسانی که پس از پیامبر(ص) خلافت را تصاحب کردند، به این فکر بودند که بنی هاشم را از آن دور داشته و آن را در سایر بطون قریش نگاه دارند؛ زیرا از آنجا که نبوت در میان آن ها بوده و این باعث امتیازی برای ایشان در میان قریش بود، اگر امامت و خلافت هم در میان آن ها استقرار می یافت، امتیازاتشان فزون تر می گردید. در پایان این فصل، علویون تعریف شده اند
در فصل دوم، به انقلاب امام حسین(ع) پرداخته شده است. نویسنده در ابتدای این فصل، به تشریح عصر و دورانی که امام حسین(ع) در زمان معاویه در آن می زیسته، پرداخته است. وی در این فصل، به این نکته اشاره دارد که معاویه، تلاش فراوانی نمود تا مردم را مطیع امر خود کرده و حکومت را در خانواده خویش، موروثی گردانید و حتی در زمان حیات خویش، از مردم برای فرزندش یزید، بیعت گرفت، اما امام حسین(ع) از این امر سر باز زده و به علت فسق علنی یزید و بی اعتنایی وی حتی به ظواهر شریعت، به مخالفت با او پرداخت و دست به قیامی خونین زده و بدین وسیله، یزید و عمال وی را رسوا نمود
فصل سوم، به بازتاب و پژواک قیام امام حسین(ع) و تأثیر آن بر جامعه اسلامی اختصاص یافته است. نویسنده، معتقد است حرکت امام حسین(ع)، وجدان خفته اعراب و ضمیر امت اسلام را بیدار کرد و باعث شد تا تاریخ، همواره با اجلال و احترام از قیام او یاد کرده و این قیام، زمینه ساز بیداری و قیام های دیگر بر علیه حاکمان جور و ظالمان گردید
کتاب با مقدمه نویسنده آغاز و مطالب در چهارده فصل، تنظیم شده است. نویسنده برای تشریح بهتر قیام های علویان، اقدام به طرح مباحث ریشه ای کرده و ابتدا چگونگی ظهور اسلام و اختلافات موجود میان بنی هاشم و امویان و مسئله خلافت پس از رسول الله(ص) را مطرح نموده و سپس، به بررسی قیام های علویان، بر طبق ترتیب تاریخی، از قیام امام حسین(ع) تا حرکت یحیی بن عمر در کوفه، پرداخته است.
در مقدمه، به ویژگی های حرکت ها و قیام های علویون در طول تاریخ و ممزوج بودن آن ها به شهادت اشاره شده است
نویسنده فصل اول را به مباحث مقدماتی اختصاص داده و به عنوان مقدمه، ابتدا به تشریح و تبیین عصر و دورانی پرداخته که پیامبر(ص) در آن مبعوث شده و مردم را به دین اسلام دعوت کرد، ولی بزرگان قریش، با وی به مخالفت پرداختند و از گرویدن مردم به ایشان، جلوگیری می نمودند سپس مبحث خلافت پس از پیامبر(ص) مطرح گردیده است. به اعتقاد نویسنده، کسانی که پس از پیامبر(ص) خلافت را تصاحب کردند، به این فکر بودند که بنی هاشم را از آن دور داشته و آن را در سایر بطون قریش نگاه دارند؛ زیرا از آنجا که نبوت در میان آن ها بوده و این باعث امتیازی برای ایشان در میان قریش بود، اگر امامت و خلافت هم در میان آن ها استقرار می یافت، امتیازاتشان فزون تر می گردید. در پایان این فصل، علویون تعریف شده اند
در فصل دوم، به انقلاب امام حسین(ع) پرداخته شده است. نویسنده در ابتدای این فصل، به تشریح عصر و دورانی که امام حسین(ع) در زمان معاویه در آن می زیسته، پرداخته است. وی در این فصل، به این نکته اشاره دارد که معاویه، تلاش فراوانی نمود تا مردم را مطیع امر خود کرده و حکومت را در خانواده خویش، موروثی گردانید و حتی در زمان حیات خویش، از مردم برای فرزندش یزید، بیعت گرفت، اما امام حسین(ع) از این امر سر باز زده و به علت فسق علنی یزید و بی اعتنایی وی حتی به ظواهر شریعت، به مخالفت با او پرداخت و دست به قیامی خونین زده و بدین وسیله، یزید و عمال وی را رسوا نمود
فصل سوم، به بازتاب و پژواک قیام امام حسین(ع) و تأثیر آن بر جامعه اسلامی اختصاص یافته است. نویسنده، معتقد است حرکت امام حسین(ع)، وجدان خفته اعراب و ضمیر امت اسلام را بیدار کرد و باعث شد تا تاریخ، همواره با اجلال و احترام از قیام او یاد کرده و این قیام، زمینه ساز بیداری و قیام های دیگر بر علیه حاکمان جور و ظالمان گردید