ثوخر

لغت نامه دهخدا

ثوخر. [ ث ُ رَ ] ( اِخ )پدر اوتان َ پارسی از دوستان داریوش که به وی در کشتن گئوماتای مغ مدد کرد.

پیشنهاد کاربران

بپرس