ثناگفتن

لغت نامه دهخدا

ثناگفتن. [ ث َ گ ُ ت َ ] ( مص مرکب ) مدح گفتن. ستایش کردن. بستودن. حمد گفتن. مدح کردن. اثناء. استثناء :
منت با این همه ثنا گویم
در جهان تا همی ثناباشد.
مسعودسعد.

پیشنهاد کاربران

بپرس