ثناخوان. [ ث َ خوا / خا ] ( نف مرکب ) مدّاح : گر چه دوریم از بساط قرب همت دور نیست بنده شاه شمائیم و ثناخوان شما.حافظ.صدثنا خوان که یکتن است چو اوبزم او را دو صد ثناخوان باد.