ثمل
لغت نامه دهخدا
ثمل. [ ث َ / ث َ م َ ] ( ع اِ ) سعت عیش.یقال : اختار فلان دارالثمل ؛ ای دارالخفض و المقام.
ثمل. [ ث َ م َ ] ( ع اِ ) ج ِ ثَملة.
ثمل. [ ث َ م َ ] ( ع اِ ) مستی. || سایه.
ثمل. [ ث َ م ِ ] ( ع ص ) مست. || بیهوش. || محب : هو ثمل ُ اًلی کذا؛ یعنی او محب است مر او را.
ثمل. [ ث ِ م ِ ] ( ع ص ) مست. ( دهار ).
ثمل. [ ث ُ م َ ] ( ع اِ ) ج ِ ثُملة.
ثمل. [ ث ُ ] ( ع اِ ) اندک از عقل و حزم. ثُملة.
ثمل. [ ث ُ م َ ] ( ع اِ ) ج ِ ثَمْلَة و ثُمْلَة.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید