ثَمَراتُ الْقُدْس
(یا: ثمرات القدس من شجرات الأنس) نوشتۀ میرزا لعل بیک لعلی بدخشی، حدود ۱۰۰۰ق، تذکره ای فارسی، در ذکر صوفیان شبه قارۀ هند. بنا به گفتۀ مؤلف در مقدمۀ کتاب، وی در حدود ۴۰سالی، تدوین این تذکره را در زندگی نامۀ چهار گروه از صوفیان هند، یعنی شرح حال ۵۸۲ مرد و یازده زنِ عارف، آغاز کرد. در مقدمه وعده داده بود که در پایان کتاب، فصلی دربارۀ خود و سوانح عمرش تدوین کند، اما در نسخ خطی و نیز نسخۀ چاپیِ موجود، اثری از این فصل به چشم نمی خورد. لعلی، گویا، در تدوین کتاب به طرحِ و طرز نفحات الأنس جامی نظر داشته، هر چند خود به این اقتباس اشاره ای نمی کند. شرح احوال در این کتاب، از نظر حجم یک دست نیست، چه پاره ای از شرح حال ها (همچون فصل شمارۀ ۹۱ دربارۀ گنج شکر و فصل ۱۲۷ دربارۀ نظام الدین اولیاء) خود حکم رساله ای مستقل و گسترده ای دارد، اما پاره ای دیگر (همچون شماره های ۳۰۳ تا ۳۴۶) در کمال ایجاز تدوین شده است. ثمرا ت القدس به چاپ رسیده است.
(یا: ثمرات القدس من شجرات الأنس) نوشتۀ میرزا لعل بیک لعلی بدخشی، حدود ۱۰۰۰ق، تذکره ای فارسی، در ذکر صوفیان شبه قارۀ هند. بنا به گفتۀ مؤلف در مقدمۀ کتاب، وی در حدود ۴۰سالی، تدوین این تذکره را در زندگی نامۀ چهار گروه از صوفیان هند، یعنی شرح حال ۵۸۲ مرد و یازده زنِ عارف، آغاز کرد. در مقدمه وعده داده بود که در پایان کتاب، فصلی دربارۀ خود و سوانح عمرش تدوین کند، اما در نسخ خطی و نیز نسخۀ چاپیِ موجود، اثری از این فصل به چشم نمی خورد. لعلی، گویا، در تدوین کتاب به طرحِ و طرز نفحات الأنس جامی نظر داشته، هر چند خود به این اقتباس اشاره ای نمی کند. شرح احوال در این کتاب، از نظر حجم یک دست نیست، چه پاره ای از شرح حال ها (همچون فصل شمارۀ ۹۱ دربارۀ گنج شکر و فصل ۱۲۷ دربارۀ نظام الدین اولیاء) خود حکم رساله ای مستقل و گسترده ای دارد، اما پاره ای دیگر (همچون شماره های ۳۰۳ تا ۳۴۶) در کمال ایجاز تدوین شده است. ثمرا ت القدس به چاپ رسیده است.
wikijoo: ثمرات_القدس