ثمار

لغت نامه دهخدا

ثمار. [ ث َ ] ( ع اِ ) میوه. || انواع مال.
ثمار. [ ث ِ ] ( ع اِ ) ج ِ ثَمر و ثمرة. ( زمخشری ). میوه ها : چگونگی آب و هوا و ثمار هر بقعتی از آن... ( ابن البلخی ).
آب هش را میکشد هر بیخ خار
آب هوشت چون رسد سوی ثمار.
مولوی.
جزو جزو آبستن از شاه بهار
جسمشان چون درج پُر درّ ثمار.
مولوی.
ثمار. [ ث َم ْ ما ]( ع ص ) میوه فروش. فاکهانی. ( زمخشری ) ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

میوه ها، جمع ثمر
( اسم ) جمع ثمر ثمره میوه ها.
میوه فروش فاکهانی

فرهنگ معین

(ثِ ) [ ع . ] (اِ. ) جِ ثمر، ثمره ، میوه ها.

فرهنگ عمید

= ثمر

پیشنهاد کاربران

باغ بینش را بهاری شاخ دانش را ثمار
ثمر بخشیدن

بپرس