ثم ء. [ ث َ م ْ ءْ ] ( ع مص ) چرب خورانیدن. || شکستن چنانکه سر را. || پلیدی کردن. || ترید و اشکنه کردن نان را. || ثم ء کماة؛ افکندن سماروغ در روغن. || ثم ء لحیه بحنا؛ رنگ کردن ریش بحنا. || ثم ء بما فی البطن ؛ خالی کردن شکم را از فضول.
