ثلیب

لغت نامه دهخدا

ثلیب. [ ث َ ] ( ع اِ ) گیاه سیاه دیرینه یا گیاه دوساله. || نوعی از شورگیاه.

به گیاه های که تقریباً دو سال است در آمدند ثلیب می گویند.