ثلط. [ ث َ ] ( ع اِ ) ریخ پیل و مانندآن. || ( مص ) ریخ زدن گاو و اشتر و کودک وجز آن. || سرگین اوکندن. || ثلط کسی را؛ زدن او را به ثلط. آلودن کسی را به ریخ.
