ثفنه

لغت نامه دهخدا

( ثفنة ) ثفنة. [ ث َ ف ِ ن َ ] ( ع اِ ) پینه زانو. || آنچه بر زمین رسد از تن شتر وقت نشستن ، چون زانو و سینه و دست. || زانو و مجتمع ران و ساق از مردم. || باطن زانوی اسب یعنی چفته آن. || عدد و جماعت از مردم. || ناقه که به ثفنه کسی را زند. ج ، ثَفنات. || نعت است از ثفن : ناقة ثفنه. || کناره سفره و توشه دان ، ج ، ثُفُن.

فرهنگ عمید

آن قسمت از اعضای بدن شتر که هنگام خوابیدن به زمین برسد، مانند زانو و سینه.

پیشنهاد کاربران

بپرس