( ثغثغة ) ثغثغة. [ ث َ ث َ غ َ ] ( ع مص ) ثغثغه در کلام ؛ سخن از میان دندانها گفتن. || در سخن تخلیط کردن. سخن نامنتظم گفتن. تشویش و اضطراب در سخن. || دندان جنبانیدن سخن گوی در دهان و در لرزه آمدن چنانکه سخن او فهمیده نشود. || گزیدن کودک پیش از دندان برآوردن.
