ثعول

لغت نامه دهخدا

ثعول. [ ث ُ ] ( ع اِ ) ج ِ ثَعْل و ثُعل و ثَعَل.

ثعول. [ ث َ ] ( ع ص ، اِ ) ناقه و جز آن که بالای پستانش پستان زائدکوچک باشد یا پستانش سر دیگر دارد و آن عیب است. || کتیبه ثعول ؛ لشکری پر از حشو و توابع.

پیشنهاد کاربران

بپرس