ثعد

لغت نامه دهخدا

ثعد. [ ث َ ] ( ع ص ، اِ ) رُطب یا غوره خرمای نرم شده و آب گرفته. || بَقل ثعد؛ تره تازه و تر. || ثری ثعد؛ خاک نرم. || ماله ثعد و لامعد؛ نیست او را اندک و بسیار.

پیشنهاد کاربران

بپرس