ثداء

لغت نامه دهخدا

ثداء. [ث ُدْ دا ] ( ع اِ ) گیاهی است و در بیخ آن طرثوث می روید. ( منتهی الارب ). ثُداة یکی ثُداء. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس