ثتنه

لغت نامه دهخدا

( ثتنة ) ثتنة. [ ث َ ت ِ ن َ ] ( ع ص ) تأنیث ثَتن. لثه ثتنه ؛ لثه بوی گرفته و گنده شده و فروهشته گشته.

پیشنهاد کاربران

بپرس