( ثایة ) ثایة. [ ی َ ] ( ع اِ ) شوغای گوسفند. آغل گوسپندان و شتران در صحرا یا نزدیک خانه. || سنگ توده ای است پست بقدر مرد نشسته که در صحرا سازند برای نشان. || ثاوة.
