ثأی. [ ث َءْی ْ ] ( ع مص ) شکافته شدن. تباه شدن. || باز شدن درز مشک. || سوراخ شدن مهره. || مجروح گردیدن. || کشته شدن و مانند آن. || ( اِ ) نشان زخم.ثأی. [ ث َءْی ْ ] ( اِخ ) نام محلی است و گاه بصورت تثنیه ثأیان گویند. ( مراصد الاطلاع ).
