ثأطه

لغت نامه دهخدا

( ثأطة ) ثأطة. [ ث َءْ طَ ] ( ع اِ ) لای و گل. گل سیاه و تر. و فی المثل : ثأطة مدت بماء؛ یضرب للرجل یشتد حمقه فان الماء اذا زید علی الحماة ازدادت فساداً. || جانوری کوچک گزنده. ( منتهی الارب ). ج ، ثأط.

فرهنگ فارسی

لای و گل گل سیاه و تر

پیشنهاد کاربران

بپرس