( ثأثاءة ) ثأثاءة. [ ث َءْث َ ءَ ] ( ع مص ) فرونشاندن آتش را. || خواندن تکه را. || دفع کردن از کسی. بازداشتن کسی را از کسی. || دور کردن از جای. بدورداشتن. || فروخوردن غضب. || سخن ثاناک گفتن. || سیراب کردن شتران. || تشنه کردن شتران. ( از اضداد است ). || سیراب شدن شتران. || تشنه شدن آنها.
